ساختِ ریزدانه های سایبری که رشد می نمایند

به گزارش وبلاگ ماشین، این دانه سلول هایی فراوری می نماید که تکثیر و تقسیم می شوند تا ساختار های بسیار پیچیده فراوری نمایند. البته این ساختار ها تنها در صورتی رویش پذیر خواهند بود و امکان بقا و دوام خواهند داشت که شرایط خاصی محقق شده باشد. درست شبیه به همان روشی که طبیعت عمل می نماید.

ساختِ ریزدانه های سایبری که رشد می نمایند

پژوهشگران یک ریزدانه سایبری ساخته اند که مانند گیاه رشد می نماید و برای طراحی سازه ها، از مواد موجود در محیط پیرامون استفاده می نماید.

این دانه از صد ها بخش اطلاعات و داده ها تشکیل شده است که به شکل دیجیتالی بر روی آن کدگذاری شده اند؛ اطلاعاتی شامل مواد لازم، ویژگی ها و سایر متغیرها، از جمله وزن، طول، رنگ، و چگالی.

دانه های ساده می توانند حاوی 50 خط اطلاعات باشند که بر روی هر خط آن 6 داده کدگذاری شده است. این دانه ها کوشش می نمایند طبق الگوریتمی که پژوهشگران دانشگاه کوئینز در بلفاست، لاگبورو، و یورک در آن تعریف نموده اند، به طرحی خاص تبدیل شوند.

این دانه رشد خود را از یک سلول اولیه در یک برنامه کَد (CAD) در راستا معینی شروع می نماید تا به اندازه نهایی متغییر هایی برسد که برای آن ها طراحی شده است. برای مثال، یک محوطه 10 سانتی متری می تواند تا رسیدن به طول معینی رشد کند و در آن بر اساس الگوریتم، به انجام یک رفتار تازه وادار گردد.

مانند برنامه های رایانه ای که از یک مجوعه قوانین ساده، بَرخال (ساختار هندسی فراکتالی) می سازد، با این تفاوت که در اینجا به جای تکرار های بی نهایت [ساخنتار های فراکتالی]، اشیای معین و [از پیش]تعریف شده ای ایجاد و ساخته می شوند.

درحال حاضر شاید این نتایج تصادفی به نظر برسند، اما خروجی آن ها در نهایت منظم تر خواهد شد و بیشتر به کارِ انسان خواهد آمد. پروفسور مارک پرایس می گوید: این دانه سایبری طبق یک مدل رایانه ای، درست مثل ساقه یک گیاه در طبیعت، مدام رشد می نماید و بزرگتر می گردد.

این دانه سلول هایی فراوری می نماید که تکثیر و تقسیم می شوند تا ساختار های بسیار پیچیده فراوری نمایند. البته این ساختار ها تنها در صورتی رویش پذیر خواهند بود و امکان بقا و دوام خواهند داشت که شرایط خاصی محقق شده باشد. درست شبیه به همان روشی که طبیعت عمل می نماید.

این دانه ها پس از رشد، در نهایت جوانه می زنند و دانه [سایبری]در این مرحله رفتار خود را تغییر می دهد که به رشد حسگر های مصنوعی بپردازد؛ بر فرض [به ساخت]دسته های دوچرخه یا پدال ها.

برای مثال، دانه یک دوچرخه در بلفاست می تواند با استفاده از فلز ساخته گردد و نتیجه آن، (ابزار) آلومینیومی باشد. همان بذر و دانه در بمبئی در عوض ممکن است از بامبو به اسم ماده اصلی استفاده کند و طراحی خود را بر اساس آن هماهنگ کند. در نهایت، این بذر ها می توانند با اتصال به ماشین های فراوری صنعتی به وسیله [شبکه]رایانش اَبری، محصولات را بر اساس تقاضای محلی فراوری نمایند.

پروفسور پرایس گفت که این پیشرفت در نهایت می تواند برای فراوری الگوریتمیِ تعداد زیادی وسیله نقلیه و هواپیما استفاده گردد. اگرچه در حال حاضر، این دانه ها در رسیدن به مراحل مطلوب، محدودیت هایی دارند. کوشش ها برای فراوری بست و قلاب دیواری به ساخت چند محصول منجر شد که اگرچه نامناسبند، اما یک گام به پیش در توسعه این برنامه محسوب می شوند.

این برنامه در حال حاضر برای ساخت و توسعه طراحی های ساده از قبیل داربست، سازه های ساده مهندسی با پیچیدگی به مراتب ساده تر از دوچرخه یا هواپیما استفاده می گردد. بعلاوه این امکان وجود دارد که این بذر بتواند از محیط پیرامون خود آگاهی داشته باشد و در زمان رشد خود، موانع را هم در نظر بگیرد و بر آن اساس، بتواند روی دیوار یا سایر موانع رشد کند.

پژوهشگران به ساخت اشیای پیچیده تر از قبیل چرخ دنده نپرداخته اند، اما پروفسور پرایس به ایندپندنت گفت که اطمینان دارد این برنامه می تواند طی پنج سال آینده برای طراحی یک چارچوب عملی و قابل ساخت، و طی دو دهه آینده، برای ساخت بدنه هواپیما استفاده گردد.

این دانه ها در حال حاضر با یک فرایند تکاملی مصنوعی راه اندازی می شوند و در جریان این فرایند، صد ها طرح و محصول ساخته می شوند و [در ادامه]برنامه رایانه ای، طرح های مفید [و کاربردی]را جدا می نماید. این امر مستلزم صرف توان محاسباتی بالایی است.

بر فرض یک رایانه رومیزی می تواند این برنامه را ظرف چند ساعت انجام دهد، اما با رایانش خوشه ای موازی با توان اجرایی بالا، می توان طی چند ثانیه این کار را انجام داد. پژوهشگران در صورت احتیاج، به طراحی های پیچیده تر احتیاج دارند که محدودیت های محیطی، از قبیل یکپارچگی سازه، جریان هوا، دما، الکترومغناطیس، و نظایر آن را شبیه سازی نمایند که می تواند هزینه زیادی در بر داشته باشد.

پروفسور پرایس می گوید، اما یکی از مزایای درازمدت این دانه ها (ی سایبری) این است که ممکن است طراحی هایی انجام دهد که انسان حتی تصورش را هم نمی نماید. او می گوید: بسیاری از این کار ها را تحت فشار ها و تنگنا های تجاری و چارچوب های نظارتی انجام می دهیم.

از این رو، (فقط) کاری را در پیش می گیریم که خوب و ایمن و قابل اطمینان باشد.، اما از آنجایی که این موارد [توسعه این دانه های سایبری]را محدود ننموده اند، ایده ها و طراحی های متفاوتی از آن در خواهد آمد.

منبع: ایندیپندنت

منبع: فرادید

به "ساختِ ریزدانه های سایبری که رشد می نمایند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ساختِ ریزدانه های سایبری که رشد می نمایند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید