تماشا این حیوانات وحشی کانادایی مساوی است با مرگ! - وبلاگ ماشین

به گزارش وبلاگ ماشین، وبسایت روزیاتو- روغ بیداری : کانادا با مساحتی حدود 9.9 میلیون کیلومتر مربع یکی از کشور های پهناور با منظره های مسحورنماینده ای است که در هر گوشه و کنار آن میلیون ها انسان و حیوان وحشی در نزدیکی هم زندگی می نمایند. این در حالیست که تعدادی از این حیوانات چندان هم انسان دوست نیستند و معاشرت با آن ها می تواند به قیمت جان فرد تمام گردد.

از حیوانات وحشی و خطرناک کانادا می توان به خرس های قطبی، گریزلی، خرس سیاه، گوزن شمالی، مار زنگی دشتی و ده ها مورد دیگر اشاره نمود. برای آشنایی با 10 نمونه از خطرناک ترین حیوانات کشور کانادا تا انتهای مطلب همراهمان باشید.

1- گوزن شمالی(Moose)

موس نوعی گوزن شمالی است که جثه بسیار بزرگ و شاخ های بیل مانندی دارد. این نوع گوزن شمالی به طور میانه بین 15 تا 25 سال عمر می نماید و اغلب در بلندی های منطقه ها جنگلی و یا مکان هایی که مملو از صخره و درخت هستند و رودخانه ای هم در حوالی آن جریان دارد، زندگی می نمایند.

در صورتی که موس احساس خطر کند یا مورد آزار قرار بگیرد حمله می نماید. این جانور اغلب برای موتورسوار ها خطرناک است به این خاطر که صدای این وسیله نقلیه آن ها را می ترساند. وقتی دچار وحشت می شوند احتمال حمله کردنشان زیاد است. موس نر اغلب حدود 700 کیلوگرم وزن دارد. حالا تصور کنید یک چنین حجم سنگینی اگر با یک موتورسوار برخورد کند، از راننده و وسیله نقلیه چیزی باقی نخواهد ماند.

گوزن های شمالی شاخ های بسیار بزرگ و منحصر به فردی دارند که گاهی به طول 2 متر هم می رسند. وزن شاخ هایشان به 23 تا 27 کیلوگرم می رسد. با این وجود، اما شاخشان با بدنشان تناسب کامل دارد. با این همه سنگینی جالب است بدانید این گوزن شمالی دونده و شناگر قابلی هم هست.

2- عنکبوت بیوه سیاه (Black Widow Spider)

در کشور کانادا عنکبوت بیوه سیاه گونه جانوری بومی بشمار نمی رود، اما در مرز میان آمریکا و کانادا و بعضی منطقه ها جنوبی به وفور یافت می شود. این نوع عنکبوت اغلب مکان هایی همچون زیر سنگ و صخره و درختانی که بر زمین افتاده اند را برای زندگی و مخفی شدن انتخاب می نماید. در چراگاه ها، طویله ها، دشت ها، کوهستان و در مزارع هم دیده می شود.

در زیر شکم پایینی عنکبوت بیوه سیاه یک ساعت شنی قرمزرنگ به چشم می خورد که نشان از خطرناک بودن آن دارد. این عنکبوت، وحشیانه رفتار نمی نماید و فقط زمانی که احساس خطر کند به فرد حمله ور می شود و با گازی که می گیرد سمی خطرناک را به بدن قربانی وارد می نماید.

باید بدانید، زهر این عنکبوت 15 برابر مرگبارتر از زهر مار زنگی است. جنس ماده این عنکبوت، بین 8 تا 36 میلی متر میزان دارد و با همان علامت شبیه ساعت شنی که روی شکمش است، شناخته می شود. این در حالیست که نمونه نر این عنکبوت بین 4 تا 12 میلی متر میزان دارد و اغلب به رنگ سیاه، قهوه ای یا خاکستری و با لکه های قرمز، زرد، نارنجی کوچک روی شکم معین می شود.

علت نامگذاری بیوه سیاه روی این عنکبوت این است که جنس ماده این نوع از عنکبوت پس از جفت گیری شریک مذکر خود را می کشد.

3- مار زنگی دشتی (Prairie rattlesnake)

در منطقه ها جنوب غربی کشور کانادا در استان آلبرتا، یکی از سمی ترین مار های جهان که مار زنگی دشتی نام دارد ساکن است. این مار اغلب در میان خزنده ها، پرنده هایی که در زمین لانه می سازند، پستانداران کوچک و دوزیست ها بدنبال شکار می شود.

این مار به محض گرفتن طعمه، در کسری از ثانیه زهر کشنده خود را وارد بدن جانور می نماید و در لحظه او را می کشد. در حالت طبیعی این مار به صورت معمول و وقتی گرسنه نیست حمله نمی نماید، اما اگر احساس خطر کند بی بروبرگشت زهرش را به بدن جانور یا فردی که تهدیدش نموده وارد خواهد نمود.

4- شیر کوهی (Cougar)

بعد از جگوار، شیرکوهی یا پوما دومین گربه وحشی در جهان است. این جانور مجذوب کننده، بدنی عضله ای، دمی بلند و پنجه های بزرگ دارد. پوما اغلب مواقع در جنگل های تاریک و کوه های سنگلاخی و پرصخره زندگی می نماید.

روش شکار شیر کوهی به این صورت است که همواره گردن طعمه را گاز می گیرد. پوما هیچ وقت انسان را به عنوان طعمه نگاه نمی نماید و به همین دلیل به ندرت به انسان حمله ور می شود. اما در صورتی که این حیوان بشدت گرسنه باشد و طعمه لذیذی پیدا ننموده باشد به ناچار به سراغ انسان می رود و ممکن است او را خفه نموده و گوشتش را ببلعد.

شیر های کوهی اغلب در تابستان و بهار حمله می نمایند و بعضی از آن ها بسیار جوان هستند و به این خاطر که در سنین پایین تنها رها شده اند، خودشان باید غذایشان را تامین نمایند.

بعلاوه اشاره کنیم که شیر کوهی درنده ای کمین نماینده است و طعمه اصلی آن را سم داران از جمله گوزن تشکیل داده اند. البته از طعمه های کوچک مثل جوندگان و حشره ها هم تغذیه می نماید. پوما هم مثل بقیه گربه سانان قلمروطلب است و اغلب حدود 60 تا 90 سانتی متر قد دارد.

5- خرس قطبی (Polar Bear)

به علت تغییرات آب وهوایی زمین در ده های اخیر، زیستگاه اصلی خرس های قطبی در سال های گذشته در حال از بین رفتن است. به همین دلیل، خرس های قطبی به عنوان گونه جانوری بی پناه که زیستگاه خود را از دست داده، دسته بندی می شود.

خرس های قطبی عموما بسیار وحشیانه حمله می نمایند تا طعمه را کشته و از گوشت آن تغذیه نمایند. خیلی بندرت به انسان یورش می برند، اما علت اصلی این موضوع این است که در منطقه ها قطبی انسان های کمی زندگی می نمایند. فک ها بخش مهمی از لیست خوراکی های خرس قطبی بشمار می روند.

با اینکه بیشتر خرس های قطبی در خشکی به جهان می آیند، اما آن ها بیشتر عمرشان را در یخ های دریا به سر می برند. یک خرس قطبی نر بالغ وزنی میان 350 تا 700 کیلوگرم دارد. این در حالیست که خرس های ماده تقریبا نصف یک خرس نر وزن دارند.

6- خرس گریزلی (Grizzly Bear)

خرس گریزلی بومی آمریکای شمالی است و گونه ای بزرگ و درشت هیکل و از زیرمجموعه خرس های قهوه ای بشمار می رود. خرس گریزلی در مقایسه با خرس سیاه بسیار خشن و وحشی است. گاز هایی که گریزلی می گیرد می تواند کشنده باشد.

بیشتر حمله های خرس گریزلی از طرف خرس های مادری مشاهده شده است که به توله های خود شکار می آموزند. خرس های بالغ توان بالا رفتن از درخت را ندارند و در نتیجه، گریزلی پس از بزرگسالی با طعمه و شکار خود رو در رو می شود.

با اینکه این خرس قدرت بدنی بی نظیری دارد، اما اغلب از روبرو شدن با انسان خودداری می نماید و فقط در صورتی که از طرف انسان مورد آزار یا تهدید قرار بگیرند به او حمله ور می شود.

خرس گریزلی که به خرس خاکستری هم معروفیت دارد، عموما منزوی است و به تنهایی زندگی می نماید. خرس های ماده هر دو سال یک بار، یک تا چهار توله به جهان می آورند که دارای جثه کوچکی هستند. این توله ها فقط در حدود 500 گرم وزن دارند.

خرس های گریزلی ماده بالغ وزنی بین 350 تا 450 و خرس های نر وزنی بین 450 تا 600 کیلوگرم دارند. طول میانه این گونه حدود 2 متر است.

7- خرس سیاه (Black Bear)

کوچک ترین گونه در خانواده خرس ها، خرس سیاه است که اغلب در کشور کانادا دیده می شود. خرس سیاه به طور معمول در منطقه ها جنگلی وسیع زندگی می نماید، این جانور مانند انسان همه چیزخوار است و رژیم غذایی اش تا حد زیادی وابسته به زمان و مکان است.

به علت جمعیت گسترده این خرس در سراسر جهان، کمتر از دیگر گونه های جانوری مورد حمایت واقع شده است. خرس سیاه می تواند انسان را از پای درآورد، اما این مساله بستگی به این دارد که مورد آزار قرار بگیرد یا خیر. در مقایسه با همه گونه های مختلف خرس، خرس سیاه در بیشتر مواقع فرار را بر قرار و حمله کردن ترجیح می دهد.

گرسنگی شدید و کمبود غذا از دلایل اصلی این خرس ها برای حمله و شکار است. در سال 1978 میلادی در یکی از پارک های کانادا یک خرس سیاه سه انسان که در حال ماهی گیری بودند را شکار کرد.

8- مار زنگی ماساسوگه (The Massasauga rattlesnake)

در استان آنتاریو، مار زنگی ماساسوگه را می توان پیدا کرد. زهر این مار شامل سیتوتوکسیک است که می توان بافت های بدن را از بین ببرد. این سم حاوی آنزیم های گوارشی است که از لخته شدن خون پیشگیری می نماید.

خبر خوب در خصوص این نوع مار زنگی این است که بیشتر اوقات از روبرو شدن با انسان پرهیز می نماید. مار زنگی هنگام خطر با تکان دادن دم صدایی ایجاد می نماید که شباهت زیادی به صدای زنگ و زنگوله دارد. به همین علت می توان سریعا از کنارش فرار کرد.

9- گرگ (Wolf)

گرگ که از خانواده سگ ها بشمار می رود، بزرگ ترین سگ جهان است که فقط در مواقع خطر، حمله می نماید. گفته می شود سگ ها از نسل نوعی گرگ هستند که بین 18 تا 32 هزار سال پیش اهلی شدند.

گرگ ها اصولا به انسان حمله نمی نمایند و اگر هم این اتفاق روی دهد به تجربه قبلی این حیوان در روبروه با انسان ها مربوط است یا گرگ هاری دارد. حمله گرگ های سالم به انسان تقریبا غیرعادی محسوب می شود.

بیشتر گرگ ها به رنگ خاکستری با لکه هایی از رنگ های دیگر هستند، اما رنگ های سفید، سرخ، قهوه ای و سیاه نیز در آن ها دیده می شود. گرگ های روسی از بزرگترین انواع گرگ هستند آن ها با میانگین وزن حدود 90 تا 130 کیلوگرم هستند که از گرگ های آلاسکا و کانادا و شمال روسیه بسیار بزرگترند.

غذای اصلی گرگ ها با شکار سم داران بزرگ مثل انواع گوسفند وحشی، بز وحشی، آهو و گوزن تأمین می شود، اما گاهی به سراغ حیوانات کوچکتر، دام های اهلی، لاشه و زباله های انسانی هم می روند.

10- کایوت (Coyote)

کایوت که به نام گرگ صحرایی آمریکای شمالی نیز شناخته می شود از گرگ خاکستری کوچک تر است، اما هر دو بومی آمریکای شمالی و مرکزی هستند. از آنجا که کایوت جثه کوچکی دارد، بندرت پیش می آید که به انسان حمله کند. این در حالیست که اگر هم کایوت ها قصد حمله به انسان را داشته باشند، فقط به بچه ها یورش می برند.

کایوت های دشتی حدود 10 کیلوگرم و کایوت های کوهی حدود 25 کیلوگرم وزن دارند. عمده خوراک این جانور را پستانداران کوچک و مار ها تشکیل داده اند. البته آن ها می توانند از میوه ها و گیاهان هم تغذیه نمایند.

پ